Loesje en de strijd tegen het cynisme
Loesje en de strijd tegen het cynisme
Terwijl de Braziliaanse president Dilma Rousseff, gastvrouw van Rio+20, onverdroten doorgaat met het schenden van de mensenrechten via de bouw van grote dammen, staan onze staatssecretarissen Knapen en Atsma deze week in Rio met open mond kijken naar het wonder van een vliegtuig dat zogenaamd op 2de generatie biodiesel vliegt.
Op hetzelfde moment wordt in het buurland Paraguay de democratisch gekozen president Lugo op niet al te democratische manier uit zijn functie gezet. Sommigen zien een duidelijke relatie met de recente weigering van de Ministers van Gezondheid en Milieu van dat land om genetisch gemodificeerde soja in het land toe te laten en de belastingen op soja te verhogen. Geruchten gaan dat Monsanto, het enige bedrijf dat in Paraguay actief is, een stevige hand heeft gehad in de recente politieke ontwikkelingen.
Ondertussen verkondigt de president van Argentinië, Cristina Kirchner, die door velen wordt gezien als een tegenstander van het neoliberale kapitalisme, doodleuk tijdens een persconferentie in de VS dat ze, namens de Argentijnse staat, net lucratieve contracten heeft afgesloten met Monsanto, Cargill en Wallmart, symbolen voor een type onderneming dat niet bepaald uitblinkt in duurzaamheid en rechtvaardigheid.
Mijn cynisme groeit bij elke pagina die ik lees in Treasure Islands. Treasure Islands doet nauwkeurig uit de doeken hoe belastingparadijzen als de VS en Engeland, maar ook Nederland, bedrijven en individuen in staat stellen te ontsnappen aan het betalen van belastingen, en misdaden en corruptie belonen. Een dergelijk onzichtbaar en ongrijpbaar systeem maakt elke regelgeving die mens en milieu een beetje dichter bij elkaar kunnen brengen, ongelooflijk kwetsbaar.
Vanuit Rio kreeg ik een sms van collega Nathalie over haar ontmoeting met onze twee staatssecretarissen. Geconfronteerd met haar observatie dat Rio+20 een grote teleurstelling is, antwoordden onze regeringsvertegenwoordigers dat het toch jammer is dat sommigen van ons alleen maar kunnen zien dat het glas half leeg is. Zij vonden dat, 'gegeven de verwachtingen', Rio nog aardig was geslaagd. Tja.
Gelukkig kwam ik op de fiets een van de magische spreuken van Loesje tegen, die me weerhield van dat vernietigende cynisme: Of het glas nou half vol is of half leeg, schenk me bij!
Artikel in Spaans over 'coup' van Monsanto
