Grootschalige plannen van overheden of bedrijven kunnen vaak ingrijpende gevolgen hebben op kleine gemeenschappen en hun leefomgeving. Talloze mensen moeten verhuizen als er een stuwdam wordt aangelegd, bossen worden gekapt voor nieuwe snelwegen, vliegvelden of palmolieplantages. Beloofde compensatie blijft vaak uit of is onvolledig. Voor de lokale bevolking is bezwaar aantekenen tegen zulke plannen niet eenvoudig. Toch is het een gemeenschap in Oeganda gelukt om een eerlijke compensatie af te dwingen bij de overheid. Samen met de organisaties NAPE en AFIEGO, partners van Both ENDS en IUCN NL, heeft de gemeenschap voor elkaar gekregen dat ze na een gedwongen verhuizing recht heeft op een vergelijkbaar stuk land.
Water is het belangrijkste element in klimaatverandering. Veranderingen in neerslag, het smelten van ijs, rivieren die anders gaan stromen, meer droogte en overstromingen en het stijgen van de zeespiegel, allemaal beïnvloeden ze het leven in steden en op het platteland. En dat geldt zowel voor de westerse wereld als voor zich ontwikkelende landen. Het boek: 'Adaptation to Climate Change through Water Management: Capacity, Equity and Sustainability' geeft een overzicht van de steeds toenemende kennis en ervaring van over de hele wereld in het omgaan met klimaatverandering en dus met andere watersituaties. Het beschrijft problemen en oplossingen van lokale gebruikers van het water die die grote veranderingen te lijf moeten.
Stuart Hugo Jabini, opgegroeid binnen de Saramakagemeenschap rondom de Surinamerivier, heeft zich met succes verzet tegen plannen van de Surinaamse regering om het bos kappen waarin zijn gemeenschap leeft. Namens hem heeft het Forest People Programme (FPP), een non-gouvernementele organisatie die opkomt voor de rechten van inheemse volken, een zaak tegen de Surinaamse overheid gewonnen aan het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten. Deze rechtbank verbood de plannen op het grondgebeid van het Saramaka volk te exploiteren. Dit resulteerde in een internationale doorbraak voor inheemse volkeren en stammen om aantasting van hun leefgebied te voorkomen.
Both ENDS heeft ook in 2010 flink aan de weg getimmerd en veel dingen ten goede zien veranderen. Overheden, kennisinstellingen, maatschappelijke organisaties en bedrijven ontwikkelen steeds meer 'groene' strategieën. Maar in deze mondiale economie is duurzaamheid zeker nog geen vanzelfsprekendheid. Er is dus nog veel werk te verrichten, en Both ENDS gaat hiermee door. Lees ons jaarverslag om een beeld te krijgen van onze activiteiten in 2010.
Vijf panelleden gingen de discussie aan met het publiek tijdens het Politiek Café dat op 23 maart plaatsvond in café Dudok in Den Haag. Een groot aantal belangstellenden, afkomstig uit waterbedrijven, maatschappelijke organisaties en de overheid, was op de bijeenkomst afgekomen Het mensenrecht op water en sanitatie is een actueel onderwerp waar veel interesse voor bestaat.
'Silverlining Africa': Afrika krijgt een zilveren randje
"Afrika staat aan de vooravond van een economische doorbraak". Dit zei prof. dr.Ton Dietz in zijn redevoering aan de Universiteit van Leiden, waar hij op 14 januari 2010 tot hoogleraar Ontwikkeling in Afrika is benoemd. Dietz is tevens directeur van het Afrika Studie Centrum en bestuurslid van Both ENDS.
Op 18 november 2010 organiseerde de vaste Tweede Kamercommissie voor Economische Zaken, Landbouw en Innovatie een hoorzitting over de sociale en milieugevolgen van Nederlandse kolenimport in ontwikkelingslanden. Anouk Franck van Both ENDS wees de commissie op de desastreuze gevolgen voor mens en natuur rond de mijnen en stelde de commissie voor een aantal richtlijnen op te stellen voor Nederlandse energiemaatschappijen die hun kolen halen uit landen als Indonesië, Colombia en Zuid-Afrika.
Al ruik je het niet meteen, aan de meeste bosjes bloemen kleeft een bitter luchtje. De bloementeelt vindt grotendeels plaats in ontwikkelingslanden en gaat vaak gepaard met erbarmelijke arbeidsomstandigheden, overmatig watergebruik en milieuvervuiling. Both ENDS heeft daarom een aantal jaar geleden het initiatief genomen om, samen met lokale partners in bloemenproductielanden, een eerlijk en duurzaam keurmerk voor bloemen op te richten: Fair Flowers Fair Plants (FFP). Wij zijn zeer verheugd over de aangekondigde samenwerking tussen FFP en de stichting Milieu Programma Sierteelt (MPS). Door die samenwerking zullen consumenten op steeds meer verkooppunten bewust kunnen kiezen voor een eerlijk, welriekend bosje bloemen.