De productie van palmolie wordt vaak in verband gebracht met landroof, mensenrechtenschendingen, grootschalige monoculturen en ernstige milieuschade. Over goede voorbeelden in de palmoliesector hoor je weinig, maar gelukkig zijn ze er wel. Bedrijven zoals Musim Mas en Bumitama in Indonesië zijn voorlopers in de overgang naar een meer duurzame en sociaal verantwoordelijke palmolieproductie. Onlangs was mevrouw Lim Sian Choo, hoofd maatschappelijk verantwoord ondernemen van Bumitama, in Nederland voor een informeel overleg met AidEnvironment en Both ENDS. Hierbij waren ook vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, andere NGO's en de overheid aanwezig om te leren van de stappen die Bumitama heeft genomen om duurzaam te worden.
Op 30 September 2017 heeft Both ENDS haar standpunt ingediend over de conceptversie van het Indonesische Nationale Actieplan voor Duurzame Palmolie. Dit actieplan is bedoeld als blauwdruk voor de verduurzaming van de Indonesische palmolieindustrie. Both ENDS betwijfeld echter of de logica, de reden en het achterliggende doel van dit actieplan een status als benchmark voor een duurzame palmolieindustrie legitimeert.
Het werk van de partners van Both ENDS kan gevaarlijk zijn. Neem nou Odey Oyama, directeur van het Rainforest Resource Development Center in Calabar, Cross River State in Nigeria. Hij is al een paar weken ondergedoken. Net op tijd kreeg hij - via via - te horen dat hij wordt gezocht en drie weken geleden viel de politie plotseling zijn huis binnen. Odey durft niet meer naar zijn gezin terug te keren. Zijn werk heeft te veel weerstand opgeroepen zo lijkt het [1]. Hij schrijft aan ons: “Absolutely without any warrant whatsoever, men and officers of the police forced their way into my residence on Sunday January 27th, 2013, through one of my bedrooms. I had actually previously reported to the police that I was in need of protection by reason of some of the things I heard and perceived around.”