Both ENDS ontwikkelde een methode om gender kwesties te integreren in het beheer van natuurlijke hulpbronnen als land en water. Partnerorganisaties AMICHOCÓ in Colombia, ANCE in Togo en BARCIK in Bangladesh gebruiken deze methode sinds 2010 in hun werkgebied. Hoewel in deze en veel andere gebieden vrouwen hetzelfde werk doen als mannen, bestaat er nog geen gelijkwaardige zeggenschap over de productie en het beheer van hulpbronnen. De aanpak van Both ENDS is erop gericht het bewustzijn over man-vrouw relaties en het belang van gelijkwaardigheid te vergroten doormiddel van probleemschetsing en het toepassen van praktische oefeningen.
De Negotiated Approach werkt van onderaf. Deze aanpak geeft gemeenschappen een stem bij het beheer van rivieren, waarborgt eerlijk en duurzaam gebruik van het water en voorkomt aantasting van kwetsbare ecosystemen.
Both ENDS werkt samen met partners wereldwijd aan inclusief landbeheer. We willen dat land op een eerlijke en inclusieve manier wordt beheerd en duurzaam wordt gebruikt, waarbij de rechten en belangen van lokale gemeenschappen centraal staan.
In verschillende landen in de Sahel heeft de lokale bevolking uitgestrekte stukken land hersteld door dat wat spontaan uit de grond komt te verzorgen, en jonge gewassen en bomen te beschermen tegen vee en andere gevaren.
GAGGA bundelt de krachten van de vrouwenrechten- en milieubewegingen om een wereld te realiseren waarin vrouwen toegang hebben tot hun rechten op water, voedselveiligheid en een schone, gezonde en veilige omgeving.
Hoe zou de wereld eruit zien als mannen en vrouwen overal dezelfde kansen kregen? Hoe zou het politieke spel gespeeld worden als de helft van alle wereldleiders vrouw zou zijn? Hoe zou ontwikkeling eruit zien als de natuurlijke hulpbronnen - waar mannen en vrouwen van afhankelijk zijn - voor beide groepen even toegankelijk zouden zijn en als vrouwen mochten meebeslissen over het beheer?
Water is leven, letterlijk. Het is een essentieel onderdeel van ecosystemen, van de natuur, van de mens. Op veel plaatsen in de wereld wordt water echter oneerlijk en niet duurzaam verdeeld en gebruikt. Waterbeheer is doorgaans gericht op economische belangen op de korte termijn, op het maximaliseren van de winst van een handjevol welgestelden ten koste van mens en natuur. Deze dominante benadering van water en waterbeheer vindt haar oorsprong in de Europese industriële revolutie, en is via kolonialisme en globalisering wereldwijd de norm geworden. Maar volgens Melvin van der Veen en Murtah Shannon, waterexperts bij Both ENDS, zal deze benadering plaats moeten maken voor rechtvaardige, duurzame en inclusieve vorm van waterbeheer. Both ENDS werkt over de hele wereld samen met gemeenschappen en organisaties die zich hiervoor inzetten en ondersteunt deze.
Op 6 november 2012 berichtte 'La Nation' over een workshop die door Both ENDS en partnerorganisatie JVE-Benin was georganiseerd. De workshop was bedoeld om beleidsmakers en NGO’s die actief zijn in verschillende stroomgebieden in Afrika bij elkaar te brengen en verder bekend te maken met de zogenaamde 'Negotiated Approach'. Professor Vijay Paranjpye van Gomukh Trust, een lokale organisatie uit India die aan de voet staat van de ontwikkeling van deze alternatieve benadering voor het beheer van natuurlijke hulpbronnen, was aanwezig om de Afrikaanse afgevaardigden te inspireren met ervaringen uit de Indiase praktijk.
In het oosten van Senegal ligt Koussanar, een kleine stad die zich snel uitbreidt, omringd door dorpen die nog geworteld zijn in het plattelands- en nomadenleven. De regio is warm en droog en dat wordt verergerd door klimaatverandering. Ook de grond in de regio is droog en daarnaast vaak uitgeput door een combinatie van factoren zoals ongeschikte landbouwpraktijken, (pinda) monocultuur, intensieve landbouw, bosbranden en overbegrazing. Tegenwoordig pakken de boeren en nomadische veehouders in de regio het echter anders aan. Ze werken aan een betere toekomst door zich in te zetten voor het herstel van aangetast land met behulp van "Farmer Managed Natural Regeneration" (FMNR).