Vaak worden vrouwen het hardst getroffen als overheden gebieden aanwijzen voor ontwikkeling, zoals mijnbouw of grootschalige landbouw. Vrouwen zijn over het algemeen verantwoordelijk voor de voedselvoorziening van hun gezin. Daarvoor zijn zij afhankelijk van natuurlijke hulpbronnen als water en land. Tegelijkertijd hebben vrouwen nauwelijks toegang tot besluitvormings-procedures. Door de positie van vrouwen in de Keniaanse Tana Delta te versterken heeft Both ENDS' partnerorganisatie Nature Kenya een succesvolle tegenmacht gecreëerd om nationale beleidsmakers te overtuigen van de noodzaak om vrouwen te betrekken in landgebruiksplanning. En met succes!
Drie partnerorganisaties van Both ENDS presenteerden 14 september in de Openbare Bibliotheek in Amsterdam hun ervaringen met een door Both ENDS ontwikkelde methode om gender te integreren in hun werk op het gebied van toegang tot natuurlijke hulpbronnen. De presentaties van de drie organisaties, uit Togo, Colombia en Bangladesh, gaven het resultaat weer van een proces dat ieder van hen begin 2010 was begonnen, en vormden de basis voor een breder debat met andere milieu- en ontwikkelingsorganisaties.
Droge gebieden bedekken een groot deel van het aardoppervlak: meer dan 40 % en zelfs meer dan tweederde van Afrika. Het overgrote deel van de allerarmsten op de wereld, 70% van de ernstig ondervoeden - ruim 600 miljoen mensen - leeft in deze gebieden. Geld en initiatieven om verwoestijning en andere vormen van landdegradatie tegen te gaan en de voedselproductiviteit in deze gebieden te verhogen zijn van levensbelang. Echter, deze noodzaak blijkt niet uit de praktijk van de internationale ontwikkelingssamenwerking.
Nu het regeerakkoord er ligt en we Sigrid Kaag als nieuwe minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking van Rutte III mogen verwelkomen, kunnen we vooruitkijken naar waar de kansen liggen in de plannen van de nieuwe coalitie om vanuit Nederland de wereld duurzamer en eerlijker te maken. Het regeerakkoord, dat een brug probeert te slaan tussen het politieke midden en centrumrechts, is een knap staaltje compromiswerk. Dat is in de huidige internationale context van steeds meer uit elkaar groeiende samenlevingen een opvallende prestatie.