De Oost-Europa Bank (EBRD) is van plan om de multinational Monsanto 40 miljoen dollar toe te kennen voor de verkoop van zaden en gewasbeschermingsmiddelen in Oost-Europa. Boeren en milieugroepen uit de hele wereld zijn geschokt door dit plan, omdat Monsanto bekend staat om het promoten van genetisch gemanipuleerde gewassen en bestrijdingsmiddelen. Both ENDS en partners uit Oost-Europa roepen vandaag de EBRD op dit project te stoppen.
Hanoi is deze week het toneel van de ‘Hunger 4 Action conferentie - The second Global Conference on Agriculture, Food Security and Climate Change’. Meer dan honderd maatschappelijke organisaties, waaronder Both ENDS hebben een brief ondertekend waarin ze hun zorgen uiten over de conferentie. Want cruciale thema’s komen nauwelijks aan bod en de stem van kleine boeren, veehouders en vissers wordt niet gehoord. En dat terwijl zij zo’n 70 procent van het voedsel produceren. De brief, waarin ook suggesties worden gedaan over hoe het dan wél zou moeten, is verstuurd naar demissionair minister Maxime Verhagen, een van de organisatoren van de conferentie.
Honderden organisaties uit tientallen landen hebben hun solidariteit betuigd met de Oekraïners in een collectieve oproep aan wereldregeringen om voor eens en voor altijd een einde te maken aan de productie van fossiele brandstoffen. Door de huidige crisis gebruikt Poetin olie- en gasgeld om het levensonderhoud te bedreigen en terreur aan te wakkeren met escalerend geweld, wat de rol van het fossiele brandstofsysteem bij het aanjagen van conflicten onderstreept.
De Ramon Magsaysay Award, internationaal beschouwd als de 'regionale Nobel prijs van Azië', is een erkenning voor mensen die op een duurzame manier armoede en onrecht bestrijden. Eén van de prijswinnaars van dit jaar is Ambrosius Ruwindrijarto van de Indonesische organisatie Telapak, waarmee Both ENDS al jaren samenwerkt. Ruwindrijarto strijdt al meer dan twintig jaar tegen illegale houtkap in Indonesië, ondanks bedreigingen geweld tegen hem vanuit de bedrijven waartegen hij in het geweer komt.
Met een lengte van 4350 kilometer is de Mekong rivier de op zes na langste rivier in Azië. Na de Amazone is het bovendien de rivier met de grootste biodiversiteit in de wereld. Een deel van de rijkdom aan dieren en planten is zelfs nog niet ontdekt en beschreven. Maar de vraag is of deze rijkdom nog lang gehandhaafd kan blijven. Het bestuur van de rivier is in handen van de Mekong River Commission (MRC). In deze commissie zitten vertegenwoordigers uit Laos, Cambodja, Thailand en Vietnam. Nederland steunt de MRC en Nederlandse adviesbureaus voeren er opdrachten voor uit. Eens in de vier jaar komt de MRC bij elkaar om de meest dringende kwestie te bespreken. De meest recente conferentie vond plaats van 2 tot en met 5 april in Ho Chi Minh Stad. Voor Both ENDS werkt Pieter Jansen in Azië aan een beter waterbeheer van de rivier.
Op zaterdag 25 april organiseert de Evert Vermeer Stichting de jaarlijks terugkerende Afrikadag. Dé dag waarop Afrika en ontwikkelingssamenwerking in de schijnwerpers staan. Spannende debatten met politici, boeiende colleges, tientallen workshops en een spetterend cultuurprogramma zijn de belangrijkste onderdelen van de EVS Afrikadag. Ook Both ENDS organiseert op de 2009 editie een boeiend debat.
(Dit artikel verscheen op 18 januari in het Engels in het tijdschrift Inside Philantrophy)
Maar weinig mensen in de filantropie begeven zich in die sector omdat ze ervan dromen bij een financiële instelling te werken. Toch is dit precies wat ze doen. De filantropische sector zoals we deze tegenwoordig kennen, is met opzet ontworpen door de gewetenloze zakenlieden die in het begin van de 19e eeuw opkomst maakten. Het was een reactie op de extreme welvaartsongelijkheid die ze zelf hadden gecreëerd via uitbuitende arbeidspraktijken in de olie-, staal- en scheepvaartindustrie. Of het nou oprecht was om de schade die ze hadden aangericht te herstellen, of gewoonweg om hun naam te zuiveren, de industriëlen verworven een monopolie in de filantropische sector. Ze beschermden haar voor rechtszaken tegen haar functie als tax shelter en beperkten toezichtwetgeving die democratische besluitvorming zou kunnen stimuleren. Tegenwoordig bedraagt de waarde van de filantropische sector ongeveer 2,3 biljoen dollar, oftewel 3% van de wereldeconomie.