Deze week presenteerde de Europese Investeringsbank (EIB), ‘de huisbank van Europa’, een beleidsvoorstel waarin de lijnen worden uitgezet voor toekomstige leningen die de bank zal verstrekken op het gebied van energie. De netwerkorganisaties CEE Bankwatch en Counterbalance, waar Both ENDS bij is aangesloten, monitoren het beleid en het handelen van de EIB. Zij vinden het voorstel ronduit teleurstellend en hebben daarom een persbericht uitgestuurd. Huub Scheele, die al jaren bij Both ENDS samenwerkt met onze collega’s van CEE Bankwatch en Counterbalance, legt uit waarom.
In de aanloop naar de Europese verkiezingen van 22 mei organiseert de Fair, Green & Global Alliance een debat waarin verschillende Nederlandse lijsttrekkers voor de Europese verkiezingen worden uitgedaagd de volgende vragen te beantwoorden.
Hoe ziet ons werelddeel er straks uit en vooral, wat willen we beter doen in Europa? Wat is de rol van het Europese handelsbeleid en belastingontwijking? Komt Europa groener en eerlijker uit de crisis? Kortom, wat is de toekomst van Europa?
Vorige week werd in Brussel het Alternative Trade Mandate (ATM) officieel gelanceerd. Het ATM is een alliantie van meer dan 50 organisaties uit heel Europa die een reactie geven op het huidige Europese handels- en investeringsbeleid. Zoals de naam al aangeeft brengt het ATM ook een alternatief: een eerlijker en duurzamer beleid waarbij respect voor mens, milieu en democratie centraal staan. Een handelsbeleid waarbij rekening wordt gehouden met de belangen van onder andere vakbonden, boeren, activisten op het gebied van milieu en mensenrechten, en netwerken die zich inzetten voor fair trade. Met de Europese verkiezingen in zicht wordt er momenteel door heel Europa actief campagne gevoerd om het Alternative Trade Mandate onder de aandacht te brengen bij organisaties, het publiek en parlementsleden. SOMO, TNI en Both ENDS, verenigd in de Fair, Green and Global alliantie, sluiten zich hierbij aan door campagne te voeren in Nederland.
De Tweede Kamerverkiezingen in Nederland zijn achter de rug en het stof is inmiddels neergedaald. Hoe het nieuwe kabinet er ook uit zal zien, één ding is duidelijk geworden: in Nederland ligt de focus vooral op ons eigen land. Buitenlandse kwesties speelden tijdens de verkiezingen amper een rol en we zien hetzelfde bij het proces rondom de kabinetsformatie. Nog verontrustender is dat sommige winnaars van de verkiezingen zich verder willen afsnijden van de wereld om ons heen.
Vorige week heeft de Europese Commissie een voorstel ingediend voor de verdere hervorming van de investeerder-staat geschillenregeling (ook wel ISDS, of Investor-to-State Dispute Settlement genoemd). Ze deed dit in de vorm van een ontwerptekst voor TTIP, het geplande handels- en investeringsverdrag tussen de EU en de VS. Er zitten echter haken en ogen aan het nieuwe voorstel. Er staan vrij weinig aanpassingen in, en het raakt niet de essentie van het ISDS-probleem.
Vrijdag 20 november 2009; 17u30 - 19u30; Het Nutshuis in Den Haag
De wereld probeert in december een nieuw mondiaal klimaatverdrag tot stand te brengen om verdere opwarming van de aarde tegen te gaan. De Europese Unie zegt grote ambities te hebben voor deze klimaattop in Kopenhagen. Maar de realiteit is dat de EU slechts voorwaardelijke doelstellingen stelt voor CO2 reductie binnen de eigen grenzen. Ook zijn er nauwelijks fondsen beschikbaar voor ontwikkelingslanden, waardoor deze niet adequaat kunnen inspelen op de huidige gevolgen van klimaatverandering. Daarbij opgeteld dat klimaat-onvriendelijke investeringen in bijv. grootschalige dammen of energieslurpende industrieën nog altijd op steun van de Europese Investeringsbank (EIB) kunnen rekenen, concluderen we dat het EU klimaatbeleid tegenstrijdigheden bevat. Hoe kan de EU zorgen voor een klimaatbestendiger en coherent beleid, en welke rol kan Nederland daarin spelen?
Aan elke liter benzine of diesel die getankt wordt, moet volgens de Europese Unie in 2020 10% agrobrandstof zijn toegevoegd. Echter, de huidige agrobrandstoffen zoals palmolie, soja en koolzaad zijn niet beter voor het klimaat.
Bewoonde gebieden komen onder water te staan door de bouw van een dam, kleine boeren kunnen niet concurreren met grootschalige landbouwbedrijven en arbeiders worden gedwongen om voor een veel te laag loon en onder barre omstandigheden te werken. Allemaal voorbeelden van de gevolgen die de activiteiten van bedrijven, investeerders, overheden en beleidmakers hebben voor mensen in de gebieden waar deze activiteiten plaatsvinden. Hoe kunnen deze bedrijven, investeerders en overheden ertoe worden bewogen hun beleid te veranderen? Aan de hand van 10 succesfactoren deelt de Fair, Green and Global Alliantie haar ervaringen in het boekje ‘De kracht van pleiten en beïnvloeden’.