Both ENDS
Er valt veel te kiezen op 15 maart: sommige politieke stromingen willen Nederland afsluiten van de buitenwereld en klimaatverandering op z'n beloop laten. Andere partijen roepen juist op om internationaal weer de leiding te nemen waar het gaat om klimaatverandering, eerlijke belastingen en duurzame handel. Wat Both ENDS betreft, is dat leiderschap nu meer dan ooit nodig.
Nu het regeerakkoord er ligt en we Sigrid Kaag als nieuwe minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking van Rutte III mogen verwelkomen, kunnen we vooruitkijken naar waar de kansen liggen in de plannen van de nieuwe coalitie om vanuit Nederland de wereld duurzamer en eerlijker te maken. Het regeerakkoord, dat een brug probeert te slaan tussen het politieke midden en centrumrechts, is een knap staaltje compromiswerk. Dat is in de huidige internationale context van steeds meer uit elkaar groeiende samenlevingen een opvallende prestatie.
Het Europees Parlement heeft tijdens haar plenaire vergadering op 5 april een voorstel aangenomen dat zogenaamde Export Credit Agencies (ECA's) tot grotere openheid aanzet. Hoe worden sociale en milieurisico's in de besluitvorming meegenomen door ECA's? Wie profiteert van ECA-steun en wie betaalt de rekening? ECA's moeten voortaan, als het aan het Parlement ligt, in al hun activiteiten rekening houden met voorwaarden op het gebied van mensenrechten die vastgesteld zijn door de EU. Verder is het de bedoeling dat subsidiëring van projecten voor fossiele brandstof geleidelijk wordt afgeschaft, zoals al in 2009 door de G20 is afgesproken.
De vergadering, die een week duurt, begint voor mij met een bijeenkomst van maatschappelijke organisaties en de bewindvoerders, aangekondigd als dialoog. We zitten met enkele honderden mensen in een grote hal. Sommige vragen die aan de bewindvoerders worden gesteld springen er uit: een activist van het Tahrirplein uit Egypte vraagt waarom de Wereldbank met corrupte regeringen blijft samenwerken. Iemand van Human Rights Watch wil weten wat we met de mensenrechten zullen doen. Een ander maakt de opmerking dat bewindvoerders minder de tijd nemen dan twintig jaar geleden om met maatschappelijke organisaties te praten.
Nota Ploumen schiet ernstig tekort, de wereld verdient beter
De Fair, Green & Global Alliance (FGG) is een alliantie van ActionAid, Clean Clothes Campaign, Both ENDS, Milieudefensie (Friends of the Earth Netherlands), SOMO en Transnational Institute). De FGG Alliance ziet ernstige tekortkomingen in de visie van minister Ploumen. Het rotsvaste geloof in de vrije markt, de nadrukkelijke financiële steun voor het bedrijfsleven zonder voldoende garanties voor duurzaamheid, en het wegnemen van regels voor internationale investeringen en handel, het zijn allemaal tekenen dat de nota van minister Ploumen tekort schiet als het gaat om bestrijden van armoede en oplossen van ernstige milieuproblemen. Door het onevenredig kappen in het budget wordt ontwikkelingssamenwerking bijna helemaal geprivatiseerd. De winsten zijn voor bedrijven en de risico’s voor de belastingbetaler. Postconflict-landen en fragiele staten worden in de richting van de vrije markt gedirigeerd.
De coronacrisis laat zien dat onze huidige economie onlosmakelijk verbonden is met vervuiling van de aarde en mensen over de hele wereld in zeer kwetsbare posities brengt. Both ENDS en MVO Nederland – maken ons vooral zorgen over wat we horen over mensenrechten, klimaat en milieu. In een brief aan Minister Kaag roepen we op om nu in te zetten op de Sustainable Development Goals (SDG's) en het klimaatakkoord.
