Een Nieuwe Lente?

Nota bene suggereren de Verenigde Staten van Amerika, die zich voorstaan op hun geschiedenis van voorvechters van mensenrechten, om bijvoorbeeld het recht op voedsel volledig uit artikel 64 te schrappen. En in het kielzog hiervan, zingt het hier rond, wil het Verenigd Koninkrijk bij monde van de EU het recht op water en sanitatie uit artikel 67 halen omdat het VK moeite heeft met het recht op sanitatie. En daarom: hop, alles door de plee.

Maar gelukkig is er Civil Society zoals IBON, CIEL, The Council of Canadians, Indian Law en Roots for Equity. Wij volgen de onderhandelaars nauwlettend, en we zullen niet aarzelen om ze aan te spreken op eerder gemaakte afspraken. Want door rechten van mensen centraal te stellen in Duurzaamheidsdenken en -doen, treden we buiten onze oude kaders en zullen we de uitdagingen die het huidige systeem ons voorlegt kunnen overwinnen.

De verbinding tussen rechten en duurzame ontwikkeling - die in Rio in 1992 voor het eerst gemaakt is en daarna verder is uitgewerkt in internationale afspraken - ligt echter onder vuur. Rio+20 kan een waardige opvolger van de 1992 Rio-verklaring worden, maar dan moeten we wel op de barricades voor deze rechten: een Nieuwe Lente, een Nieuw geluid!