Hoe schijn bedriegt

 

Die indruk krijg je in eerste instantie niet zo net na het regenseizoen in het gebied rondom de mangrovebossen van de Sundarbans in het zuidwestelijke deltagebied van Bangladesh. Overal waar ik kijk zie ik water, en daaromheen kleurt alles groen. De akkers met rijst liggen er mooi bij en de palmbomen, groentetuinen en kleine waterreservoirs met witte en dieproze lelies maken het tot een idyllisch plaatje.

Overal is water, maar het meeste water hier is zilt', legt Farida, voorzitter van een kleine organisatie van boerinnen in Hybadpur. 'Nu staan deze reservoirs vol regenwater en hebben we een goede oogst, maar straks komt er een lange droge periode aan. Dan moeten we water kopen.' Haar man wijst naar de grote blauwe jerrycan die naast hem staat.

Ook in de andere gemeenschappen die we bezoeken noemen de dorpelingen 'water' als grootste probleem: zowel het teveel aan zilt water en de overstromingen door heftige regenval als het tekort aan drinkwater en sanitatie. 'Soms heb ik niet eens water om me te wassen,' zegt een van de vrouwen die samen met 80 andere families woont op een klein stuk land van de overheid sinds de grote orkaan AILA hen in 2009 uit hun dorpen verdreef.

 

Voelde ik me altijd al schuldig als ik te lang douchte en drinkwater verspilde, de verhalen van de mensen in deze regio maakt de schaarste en daarmee de kostbaarheid van schoon water echt tastbaar. En mopperen over de regen in Nederland durf ik ook niet meer.

Terug in Dhaka zie ik vanuit mijn raam het meer voor ons hotel langzaam dichtslibben met afval en puin. 'Een tijd geleden reikte het water tot waar nu die hoge gebouwen staan',  vertelt Remi me later, terwijl hij naar een groot bebouwd gebied aan de overkant van de brug wijst.

Ook dergelijke vervuiling en 'encroachment' vormen een grote aanslag op de watervoorziening in Bangladesh. Behalve zuinigheid is daarom ook integraal, duurzaam en participatief waterbeleid en - management nodig om de sterk groeiende bevolking van veilig water te voorzien.

 

De overheid moet daarom worden geïnformeerd over de discrepantie die bestaat tussen de internationale richtlijnen voor water en sanitatie en de huidige situatie in Bangladesh, vinden de Bangladeshi partners van Both ENDS en de WASH Alliance. Zij vragen ook aandacht voor de initiatieven die lokaal zijn ontstaan en succesvol blijken om de watervoorziening te verbeteren.

Deze week organiseren zij samen met Both ENDS een tweedaagse workshop in Dhaka over het recht op water en sanitatie. NGO's, wetenschappers en overheidsfunctionarissen wisselen informatie uit over de bestaande en benodigde wetgeving en (lokale) problemen en oplossingen. Op basis daarvan gaan de deelnemers met elkaar in discussie over een toekomstige beleidsstrategie. Na afloop van de workshop overhandigen de NGO's een gezamenlijke verklaring met aanbevelingen aan de overheid.