Nieuws

De Wereldbank, een instelling die streeft naar duurzame mondiale ontwikkeling, wil zich nu profileren als de klimaatbank. Deze rol lijkt echter niet voor de hand te liggen en is eerder in tegenspraak met de uitvoering van haar beleid. Zo zijn criteria van haar klimaatinvesteringsfondsen niet ambitieus genoeg. De Wereldbank geeft bovendien aan zich niet met politieke beslissingen te willen bemoeien, terwijl oplossingen richting klimaatproblematiek mede via de politieke akkoorden bereikt zullen worden. Ook domineren Westerse landen de besluitvorming binnen de bank, en dat terwijl de klimaatproblematiek vooral juist de armere landen treft. Kortom: is de wereldbank wel zo geschikt voor deze rol als klimaatbank?

Dinsdag 3 november geeft Pedro Páez Pérez, voormalig minister van Economische beleidscoördinatie van Ecuador een lezing in Amsterdam. Pérez is ook medeoprichter van de Banco del Sur (Bank van het Zuiden), een Zuid-Amerikaans alternatief voor het IMF en de Wereldbank. Ook is Pérez lid van de VN Stiglitz commissie die zich inzet voor een rechtvaardiger monetair stelsel, naar aanleiding van de economische crisis. Pérez zal met name ingaan op de voorbeeldfunctie die de Banco del Sur gespeeld heeft in de huidige financiële crisis. Pérez is een duidelijk voorstander van de regionalisering van de financiële sector.

Vrijdag 20 november 2009; 17u30 - 19u30; Het Nutshuis in Den Haag
De wereld probeert in december een nieuw mondiaal klimaatverdrag tot stand te brengen om verdere opwarming van de aarde tegen te gaan. De Europese Unie zegt grote ambities te hebben voor deze klimaattop in Kopenhagen. Maar de realiteit is dat de EU slechts voorwaardelijke doelstellingen stelt voor CO2 reductie binnen de eigen grenzen. Ook zijn er nauwelijks fondsen beschikbaar voor ontwikkelingslanden, waardoor deze niet adequaat kunnen inspelen op de huidige gevolgen van klimaatverandering. Daarbij opgeteld dat klimaat-onvriendelijke investeringen in bijv. grootschalige dammen of energieslurpende industrieën nog altijd op steun van de Europese Investeringsbank (EIB) kunnen rekenen, concluderen we dat het EU klimaatbeleid tegenstrijdigheden bevat. Hoe kan de EU zorgen voor een klimaatbestendiger en coherent beleid, en welke rol kan Nederland daarin spelen?

Grootschalige damprojecten die het Amazone woud overspoelen. Wat kan Nederland als belangrijke handelspartner van Brazilië doen om te zorgen dat economische ontwikkeling voldoende rekening houdt met sociale en ecologische integriteit? Deze vraag stond woensdag 30 september centraal in het Politieke Café te Den Haag. Het debat, georganiseerd door Both ENDS, werd druk bezocht door o.m. beleidsmakers, politici, wetenschappers, NGO's medewerkers en studenten.

In het kader van de komende G20 top in de Verenigde Staten schrijft Both ENDS samen met de organisaties SOMO, Tax Justice Nederland en Oxfam Novib een open brief aan Minister President Balkenende. Op 24 en 25 september vertegenwoordigt hij Nederland in gesprekken met negentien wereldleiders en de leiders van internationale financiële instellingen over het bestrijden van de mondiale crises.

De Wereldbank heeft ermee ingestemd om alle nieuwe investeringen van de International Finance Corporation (IFC) - een onafhankelijk instituut van de Wereldbank gericht op de private sector - in de palm olie sector per direct op te schorten. In een brief aan de Both ENDS partner Forest Peoples Programme schrijft Robert Zoellick, president van de Wereldbank, dat ook alle bestaande investeringen opnieuw onder de loep genomen worden. Dit in afwachting van een aantal op te stellen waarborgen die schade aan mens en milieu moeten voorkomen.

Soja, suiker en hout, Nederland en Brazilië varen er wel bij. Duizenden schepen vervoeren jaarlijks miljoenen tonnen handelswaar vanuit de Amazone naar de Rotterdamse haven. Het stroomgebied van Rio Madeira, één van de belangrijkste vaarwegen in het Braziliaanse regenwoud, dreigt overspoeld te raken door brede wegen, grote dammen, nieuwe havens en vervuilende fabrieken. Deze infrastructuur dient de export te stimuleren. Economische ontwikkeling lijkt hier aanzienlijk uit de pas te lopen met sociale en ecologische integriteit. Wat kan Nederland als belangrijke handelspartner van Brazilië hieraan doen? Woensdag 30 september, van 17u30 - 19u30, organiseert Both ENDS een Politiek Cafe in het Nutshuis in Den Haag.

Vlak voor het zomerreces behandelde de Tweede Kamer afgelopen woensdag de beleidsnotitie "Samen werken aan mondiale uitdagingen, Nederland en multilaterale ontwikkelingssamenwerking" van minister Koenders. Met multilateraal bedoelt Koenders de Verenigde Naties, Multilaterale Financiële Instellingen (MFIs) als de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds, de Europese Unie en een aantal mondiale fondsen.

Het is vandaag - 17 juni - Werelddag tegen verwoestijning. Voor deze gelegenheid hebben wij een filmpje gemaakt dat de schoonheid, verscheidenheid en kracht van drylands en haar inwoners laat zien. Laat je inspireren!

Woensdag 27 mei was het tweede Both ENDS Politiek Café van het jaar: Mijn Natje en Mijn Droogje, over verwoestijning en duurzaam landgebruik. Panelleden Judith Sargentini (GroenLinks), Lo Breemer (PvdA), Louk de la Rive Box (ISS), Chris Reij (Vrije Universiteit) en onze Afrikaanse gasten Noel Oettle (EMG, Zuid-Afrika) en Mamadou Goita (IRPAD, Mali) hadden een levendig debat met elkaar en het publiek.

Op 25 maart organiseerde Both ENDS een Politiek Café, 'De Duurzame Daalder' over de financiële crisis. Insteek van het debat was de mogelijkheden om tot een echt duurzame economie te komen, de zogenaamde Green New Deal. Panelleden Dani Wadada Nabudere (Marcus Garvey Pan-African Institute, Oeganda), Kavaljit Singh (Public Interest Research Centre, India), Gerhard Mulder (D66) en Ron Wit (Stichting Natuur en Milieu) gingen een boeiend debat aan over de noodzaak van een 'groene economie'.

Droge gebieden bedekken een groot deel van het aardoppervlak: meer dan 40 % en zelfs meer dan tweederde van Afrika. Het overgrote deel van de allerarmsten op de wereld, 70% van de ernstig ondervoeden - ruim 600 miljoen mensen - leeft in deze gebieden. Geld en initiatieven om verwoestijning en andere vormen van landdegradatie tegen te gaan en de voedselproductiviteit in deze gebieden te verhogen zijn van levensbelang. Echter, deze noodzaak blijkt niet uit de praktijk van de internationale ontwikkelingssamenwerking.