Both ENDS

En
Nl
Zoeken
Nieuws / 11 oktober 2013

De Wereldbank is een ontwikkelingsbank... voor wie?

Het is oktober: tijd voor de jaarvergadering van de Wereldbank in Washington DC. Hét moment voor de Bank om haar jaarcijfers en toekomstplannen te presenteren aan de buitenwereld. Voor NGOs een goed moment om te praten met de bewindvoerders en andere relevante medewerkers van de Bank over toekomstig beleid. Ook Pieter Jansen van Both ENDS is in Washington. Samen met drie afgevaardigden van lokale organisaties in het Zuiden: Yu Chen van Green Watershed uit China, Mayra Tenjo van ILSA uit Colombia en Ram Wangkheirakpam van NEPA uit India. Hun voornaamste doel is om het belang van sociale- en milieu voorschriften waaraan de investeringen van de Wereldbank moeten voldoen, de zogeheten ‘safeguards’, te onderstrepen en hoog op de agenda te zetten.

 

Het achterhaalde beleid van de Wereldbank

Het belangrijkste onderwerp voor de Bank tijdens deze vergadering is de nieuwe strategie die zij wil gaan inzetten om met haar projecten de armste 40% in de wereld te helpen. Dat moet bereikt worden door te investeren in grote projecten zoals dammen om de energie op te wekken die nodig zou zijn voor economische groei. Economische groei is volgens de Bank dé manier om armoede de wereld uit te helpen. De Wereldbank richt zich weer steeds nadrukkelijker op grootschalige infrastructuur. Om haar populariteit als financier van dat soort grote projectente vergroten is het volgens de Bank noodzakelijk haar safeguards niet te streng te maken. Projectontwikkelaars zouden dan naar financiers in andere landen zoals China overstappen.

 

Leren van fouten

Het lijkt erop dat de Bank in de afgelopen decennia weinig heeft geleerd, vindt Pieter. “Het beleid verandert nauwelijks, terwijl NGOs over de hele wereld constateren dat het niet helpt bij het verminderen van armoede. Integendeel: het leidt juist tot méér ongelijkheid en armoede! We moeten steeds opnieuw met het management en het bestuur van de Bank aan tafel gaan zitten om ze duidelijk te maken dat groei niet de weg uit de armoede is.”

 

De ervaringsdeskundigen

“Deze keer ben ik niet alleen in Washington, maar samen met mensen die zelf te maken hebben met de gevolgen van projecten van de Wereldbank in hun regio. Zij zijn dus zogezegd echte ervaringsdeskundigen en zullen daarover praten. Ram, Mayra, Yu en ik zullen vooral praten over de herziening van de safeguards van de  Wereldbank. Het komende jaar staan er consultatierondes gepland, dus er kan input geleverd worden. Wij zullen vooral praten met bewindvoerders van de Bank, die samen het bestuur van de Bank vormen. Verder zullen we zelf twee presentaties geven: één over het bosbeleid van de Bank en de regels die daarvoor zouden moeten gelden. En één over de safeguards van de Bank, de sociale en milieucriteria die moeten worden versterkt in plaats van afgezwakt.”

 

Praktijkvoorbeelden

“We illustreren onze presentaties met verhalen uit de praktijk. Ram vertelt bijvoorbeeld over de gevolgen van een project in Manipur, Noord Oost India, waar de Bank probeert exportgewassen te introduceren in inheemse gemeenschappen. Volgens Ram, en hij is niet de enige, is het voor deze lokale gemeenschappen helemaal niet gunstig om mee te worden genomen in de ‘grote geldeconomie’, op de wijze die de Wereldbank voorstelt. In deze gemeenschappen zal dit juist meer ongelijkheid brengen en de lokale sociale verbanden en besluitvormingsprocessen in de dorpen verstoren.Yu zal aan de Wereldbank duidelijk maken dat Chinese investeringen in de wereld geen leidraad voor de Bank kunnen zijn in het bepalen van de eigen sociale en milieuregels. De Bank wil nog wel eens ten onrechte naar China wijzen als argument om de eigen regels te versoepelen. Zo van ‘als zij het niet doen hoeven wij het ook niet te doen’."

 

Herbebossing voor de verkoop

“Mayra brengt in dat bij het uitvoeren van klimaatprojecten die door de Wereldbank worden gefinancierd in haar land, rekening gehouden dient te worden met de landrechten van kleine boeren. Vaak wordt er bijvoorbeeld bos aangeplant ten gunste van het klimaat (als opslag voor CO2) maar daarbij wordt geen rekening gehouden met de huidige bewoners. Over geld dat bedoeld is voor klimaatprojecten moet goed worden nagedacht: Nu wordt het in landen als Colombia gestoken in ‘herbebossingsprojecten’. Dat zijn geen bossen te noemen, dat zijn enorme lappen grond met één een zeer beperkt aantal gewassen erop. Monoculturen dus, en waarom? Het hout wordt uiteindelijk verkocht, en de lokale bevolking deelt niet in de opbrengst. Sterker nog, de herbebossing gaat ten koste van de landbouwgrond van kleine boeren, en dus van hun bestaansmiddelen.”

 

Voorspoed

“Ik ben blij dat Both ENDS deze mensen samen heeft kunnen brengen om de Bank te laten zien dat de huidige koers niet de juiste is. De bestaande safeguards dienen duurzame ontwikkeling te bevorderen in plaats van te zorgen voor de ontwrichting van leefgemeenschappen en voor verdere milieuschade.”

 

Meer weten?


11 maart 2013 - Bericht over safeguards Wereldbank

Korte video: Margarita Flores van ILSA over safeguards van de Wereldbank

 

Lees meer over dit onderwerp