Both ENDS

Nieuws / 8 February 2017

In memoriam: Biu, die tot het bittere einde op het eiland Tatuoca bleef

Met groot verdriet hebben we kennis genomen van het overlijden van de heer Severino Cassiano da Silva - beter bekend als Biu - afgelopen zondag 5 februari. Biu was de allerlaatste inheemse inwoner van Tatuoca Island in de staat Pernambuco, Brazilië. Zijn leven en lot waren verweven met dit eiland, waar niet lang geleden nog meer dan 50 families woonden en leefden van de traditionele visserij, boomgaarden en moestuinen. 

Biu verzette zich jarenlang op een vreedzame manier tegen de schendingen van de rechten op het grondgebied van het eiland door de havenautoriteit van Suape (Industrial and Harbor Complex van Suape, CIPS).

 

Gedwongen uitzettingen

Hij zag hoe zijn familie en vrienden een voor een met geweld werden verdreven van het eiland, maar weigerde zich ook te laten wegjagen. Hij zag hoe de grond van zijn buren degradeerde, hoe water en bodem vervuilden en hoe mangroves werden ontworteld. Op een steenworp afstand, precies naast zijn huis, groef het Nederlandse baggerbedrijf Van Oord - met de steun van de Nederlandse exportkredietverzekeraar Atradius DSB – een enorm bassin voor de Promar scheepswerf, waar nu pijplegschepen worden gebouwd voor de offshore olie-industrie.

 

Beschermer van het eiland

Biu zag hoe oerbossen op het eiland werden opgespoten met zand en veranderden in lege braakliggende woestijn, wachtend om volgebouwd te worden met industrie. Hij bleef zich daartegen verzetten, bleef elke plant en elk levend wezen in en rond zijn perceel aan de oevers van de Masanganarivier onverstoorbaar verzorgen. Hij bleef zo goed en zo kwaad als het ging doen wat hij altijd deed. Hij serveerde zijn klanten in zijn kleine restaurantje aan de rand van het strand, hij repareerde zijn boot, hij ging uit vissen of hij maakte van dode mangrovetakken de prachtigste kunstwerken.

 

'Tatuoca is mijn leven'

Biu leidde een rustig, vredig bestaan, was nauw verbonden met het land en de bestaansmiddelen waarvan hij afhankelijk was en die hij beschermde en verzorgde. “Tatuoca is mijn leven”, zei hij. Op Tatuoca geboren en getogen, zou hij als alles normaal zou zijn verlopen - pas over vele jaren - op Tatuoca zijn gestorven. Zijn land was voor hem van onschatbare waarde, “de natuur was volgens hem voor geen geld te koop”.

 

Huis afgebroken, spullen vernietigd, toch nog uitgezet

Maar alles verliep niet normaal. Op 4 april 2016 werd Biu verrast door 50 gewapende mannen van de militie van de haven Suape die hem samen met de politie ”in naam van de wet” met geweld uit zijn huis haalden. Biu moest aanzien hoe zijn huis werd gesloopt, zijn bezittingen op de grond geworpen en verpletterd door aangerukte buldozers. Hoe zijn geliefde fruitbomen werden gekapt en hoe uiteindelijk alleen puinhopen overbleven. Na deze zeer traumatische gebeurtenissen moest Biu worden opgenomen in een ziekenhuis, waar hij enkele maanden op het randje van de dood zweefde. Hij herstelde nooit meer van het geweld dat hem was aangedaan. Biu stierf officieel op zondag 5 februari, maar zijn leven was hem al veel eerder ontnomen.

    

Both ENDS blijft de mensen die in en rond Suape wonen ondersteunen en zich inzetten voor hun rechten en voor een duurzamer pad voor de Suape-haven. Moge Biu in vrede rusten. We leven mee met zijn familie en vrienden.

 

Het Fórum Suape, dat de rechten van de mensen verdedigt die in de omgeving van Suape wonen, maakte een video over Biu nadat deze vorig jaar uit zijn huis en van zijn land was gezet: 'Fragmentos de um ecocídio'

 

Meer informatie over wat er aan de hand is rond de havenuitbreiding in Suape

Voor meer informatie

Lees meer over dit onderwerp