Voluntary Commitments

Wat zijn voluntary commitments? Wat gebeurt ermee?
De Verenigde Naties hebben in aanloop naar Rio+20 een oproep gedaan om vrijwillige initiatieven voor duurzame ontwikkeling vast te leggen. Er werden maar liefst 882 Voluntary Commitments ingediend door onder andere Microsoft, UNEP, Unilever en de Gates foundation. De beloftes worden gedaan op gebieden als energie, landbouw, gezondheid en educatie.

Peter onderzocht de beloftes op Nederlandse deelname en keek of ze nuttig zijn voor projecten van Both ENDS. Hij interviewde ook Nederlandse betrokkenen. Zijn conclusie is dat de commitments veelbelovend zijn maar dat er nog weinig duidelijk is. Hoewel veel geïnterviewden druk bezig zijn met de beloofde onderwerpen, blijkt de VN zelf weinig activiteit te laten zien. Er is weinig communicatie over specifieke beloftes tussen de indieners en de VN én tussen indieners en partners. Indieners lijken zich niet direct verantwoordelijk te voelen voor de beloftes richting de VN en inzicht in hoeverre de belofte is ingelost is afwezig.             

Wat moet er gebeuren om ervoor te zorgen dat de Voluntary Commitments van nut zijn voor de wereld?
De vrijwillige beloftes die onder de registratie van de VN zijn gedaan hebben potentie. Veel indieners werken op een breed aantal onderwerpen in talloze gebieden. Bekendheid rond deze commitments kan samenwerking en betrokkenheid bevorderen. Om de indieners te helpen met het inlossen van hun beloften zouden de VN hen kunnen vragen te rapporteren op vooruitgang. Verder zal het werk van indieners en nieuwe commitments gefocust moeten blijven op duurzame ontwikkeling en dit kan worden bijgesteld door het stellen van de juiste voorwaardes voor nieuwe registraties. De capaciteit van betrokkenen om een belofte te kunnen realiseren is uiteindelijk ook essentieel en de VN en derden kunnen hier zeker een rol in spelen.

Wanneer worden al die mooie beloftes werkelijkheid?
Duurzame ontwikkeling komt alleen tot stand wanneer iedereen meedoet. Werd het begrip eerst vooral door academici, maatschappelijke organisaties en overheden gebruikt, nu zijn veel bedrijven ook doordrongen van het belang ervan. De Voluntary Commitments zijn hier een goed voorbeeld van: onder de vlag van de VN hebben deelnemers aan Rio+20 hun duurzaamheidsambitie vrijwillig aan de wereld kenbaar gemaakt.

Vrijwillige afspraken zijn misschien nog minder makkelijk af te dwingen dan multilaterale milieuafspraken: als betrokkenen er niet aan kunnen voldoen is er geen harde sanctie. Maar het betekent niet dat men zomaar onder vrijwillige afspraken kan uitkomen: afspraak is afspraak en belofte maakt (morele) schuld. Nu komt het ervan op aan om deze woorden in echte daden om te zetten, maar ook om deze woorden en daden te toetsen aan duurzame ontwikkeling. En om de geloofwaardigheid van de beloftes, maar ook die van de VN zelf hoog te houden, moeten de VN het voortouw nemen in de controle op het realiseren van de beloftes. Het VN-kantoor voor duurzame ontwikkeling (UNOSD) gaat in november de eerste jaarlijkse bijeenkomst voor de implementatie van duurzame ontwikkeling organiseren. Met onder andere de focus op de vooruitgang van de Rio+20 Voluntary Commitments.     

De VN-website over de Voluntairy Commitments:

De blogs van Nathalie over Rio+20 vindt je hier: