To Tjoelker-Kleve

Ik heb Both Ends leren kennen in 2014. Toen de milieuactiviste Berta Caceres in 2016 in Honduras werd vermoord, wees Both Ends, samen met andere Nederlandse en Latijns Amerikaanse organisaties, de FMO en het ministerie van Buitenlandse Zaken op hun verantwoordelijkheid. Door zijn kritische constructieve houding zorgt Both Ends dat de zuidelijk partners gehoord worden en dat de FMO serieuzer omgaat met het respecteren van milieuwetgeving en sociale rechten van de [lokale] bevolking.  

Dit werk van Both ENDS is relevant omdat de wereld zoveel ongelijkheid kent. Door de mondialisering zijn de effecten elders in de wereld van wat er in Nederland wordt beslist en gedaan steeds groter en complexer. Ik wil bijdragen aan het versterken van de stemmen van zuidelijke partners zodat Nederlandse overheid en bedrijven rekening houden met hun belangen  voordat er beleid gemaakt wordt. Nu, meer dan ooit, is het belangrijk om met partners in het zuiden samen te werken op basis van gelijkwaardigheid, ondanks verschillen in macht en toegang tot middelen.

De rode draad van mijn veertigjarige carrière als Wageningse ontwikkelingssocioloog is het werken aan een rechtvaardiger wereld. Al in Rwanda werkte ik met het vrouwennetwerk aan de ongelijkheid van vrouwen die in die tijd nauwelijks recht op eigendom hadden en al helemaal niet op land noch productiemiddelen. In Burkina ontmoette ik vrouwen en mannen die tegen meisjesbesnijdenis vochten en opkwamen voor de rechten van jonge meisjes, terwijl ik in Guatemala onder de indruk was van de kracht van de indiaanse en boeren beweging om hun land weer op te bouwen na 36 jaar burgeroorlog. Terwijl ik werkte voor DGIS/Buitenlandse Zaken probeerde ik mooie beleidsintenties concreet te maken met lokale en nationale organisaties in elk land. Als feministe let ik op machtsongelijkheid en streef naar inclusieve samenwerking – om me heen, vroeger op mijn werk en nu bij Both ENDS.