Vorige week heeft de Europese Commissie een voorstel ingediend voor de verdere hervorming van de investeerder-staat geschillenregeling (ook wel ISDS, of Investor-to-State Dispute Settlement genoemd). Ze deed dit in de vorm van een ontwerptekst voor TTIP, het geplande handels- en investeringsverdrag tussen de EU en de VS. Er zitten echter haken en ogen aan het nieuwe voorstel. Er staan vrij weinig aanpassingen in, en het raakt niet de essentie van het ISDS-probleem.
Met de onderhandelingen over TTIP komt het publieke debat over bilaterale investeringsverdragen (BIT’s) langzamerhand op gang. Vooral het ‘Investor-to-State Dispute Settlement Mechanism’ (ISDS) binnen TTIP dreigt de normen voor mens en milieu te verlagen. BIT’s maken gebruik van zeer controversiële arbitragesystemen (ISDS), die buitenlandse investeerders in staat stellen om overheden buiten de nationale rechter om aan te klagen voor hun nationale beleid en wetgeving. De publicatie 'To change a BIT is not enough', die Both ENDS vandaag lanceert, toont met een aantal heldere voorbeelden de verstrekkende gevolgen van deze mechanismen aan.
Waarom wordt ’s werelds grootste kippenfabriek in Oekraïne met Nederlands publiek geld ondersteund, als wij het produceren van plofkip onacceptabel vinden in eigen land? Dat was de centrale Kamervraag die de Partij voor de Dieren in augustus 2012 stelde naar aanleiding van het alarmerende rapport Nederlands geld, vreemd vlees van Both ENDS en haar Oekraïense partner NECU. Nu, drie jaar later, blijven de gigastallen van Myronivsky Hliboproduct(MHP)groeien. En de massale en toenemende slacht van ruim 300 miljoen kippen per jaar wordt nog altijd mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse belastingbetaler via multilaterale financiële instellingen en Nederlandse exportkredieten.
‘Water voor ontwikkeling’ was het thema van de jaarlijkse Wereld Waterweek (WWW) die vorige week voor de 25e keer in Stockholm werd gehouden. Thirza Bronner, Sanderijn van Beek en Cindy Coltman van Both ENDS waren er aanwezig, samen met partners Serah Munguti van ‘Nature Kenya’ in Kenya, en Suu Lam van ‘Centrum voor Sociaal Onderzoek en Ontwikkeling (CSRD)’ in Vietnam. Both ENDS had deze deze twee sterke vrouwelijke leiders uitgenodigd voor de conferentie, om ervoor te zorgen dat de het lokale maatschappelijke middenveld gehoord zou worden aan tafel. Lam en Munguti deelden hun verhaal in een rondetafelsessie waaraan beleidsmakers, donoren en NGOs met veel enthousiasme deelnamen.
Deze week heeft Both ENDS, samen met 16 andere milieu- en mensenrechtenorganisaties van over de hele wereld een persbericht uitgebracht als reactie op de conceptversie ‘safeguard policies’ van de Wereldbank. Dat zijn de sociale –en milieucriteria waar een project aan moet voldoen wil het in aanmerking komen voor financiering van de Wereldbank. In juli 2014 was al een eerdere conceptversie uitgebracht die fel werd bekritiseerd door academici, experts van de Verenigde Naties, verscheidene banken en het maatschappelijk middenveld. Zij hekelen het nieuwe beleid van de Wereldbank, dat regels versoepelt voor projecten die in de toekomst uitgevoerd worden met financiering van de Wereldbank.